Nekpijn
Nekpijn is een vaak voorkomend en zeer storend ongemak. Pas wanneer je last hebt van nekpijn, besef je hoe belangrijk dit lichaamsdeel wel is: plots kan je je hoofd niet meer draaien of naar boven en onder kijken. Nekpijn uit zich voornamelijk in pijnscheuten in de nekstreek. Om het ongemak gepast te behandelen, is het belangrijk te weten wat nu precies aan de basis ligt van die nekpijn. Hieronder bespreken we de voornaamste oorzaken van nekpijn en de specifieke symptomen die ermee gepaard gaan.
Verwonding en blessures
Veel mensen lopen nekpijn op tijdens het sporten. Het gaat dan meestal om een verrekte nekspier. Verwondingen aan het ruggenmerg kunnen ook nekpijn veroorzaken. Een gekend en vaak voorkomend nekletsel is whiplash. Dit betekent dat je nek in een bruuske beweging naar achter en naar voor geschud wordt, zoals bij een auto-ongeval. Dit leidt tot een ontsteking die zich uit in aanhoudende pijn, zwakheid en beperkt functioneren van nekspieren –en wervels.
Houding
Ook mensen die niet aan sport doen of zich niet verwonden, krijgen last van nekpijn. Bij hen is dit vaak te wijten aan een verkeerde houding. Wanneer je je nek gedurende een lange tijd in een abnormale houding houdt, zullen je nekspieren ook verrekken. Dit gebeurt geregeld bij het slapen (op een hard kussen), lezen in bed en het zitten voor een computer. Ook het dragen van een schoudertas kan hetzelfde effect hebben. Deze vorm van nekpijn uit zich in pijn in arm- en nekspieren.
Problemen in het ruggenmerg
Soms wordt nekpijn veroorzaakt door een geknelde zenuw als gevolg van een uitpuilende of verschoven tussenwervelschijf. Dit leidt tot pijn of gevoelloosheid in de nek, die uitstraalt naar je arm. Een vernauwing van de zenuwopeningen rond het ruggenmerg (spinal stenosis) heeft een soortgelijk effect.
Andere oorzaken
Soms is nekpijn een symptoom van een onderliggende aandoening. Dit komt gelukkig minder vaak voor. Bij osteoartritis en reumatische artritis ontsteken je gewrichten en dit kan leiden tot stijfheid in je nek. Er kan ook iets mis zijn met je kaakcomplex (temporomandibulaire disfunctie), waardoor je kaakspieren- en ligamenten verrekken. Dit kan ook voorkomen als gevolg van tandenknarsen of zelfs het overmatig kauwen van kauwgom. Aangezien de kaak verbonden is met de nek, leiden deze problemen ook tot nekpijn. Ten slotte kan ook een infectie die de hersenen aantast, zoals meningitis, stijfheid in de nek veroorzaken.
nek, nekpijn, spierpijn
Spierpijn in de benen
Aangezien je benen voortdurend worden gebruikt is het normaal dat je soms eens spierpijn hebt in je benen. Spierpijn zal je voelen als je de spieren van je benen overmatig hebt gebruikt en dus hebt overbelast. Soms zijn er ook afwijkingen die er voor zorgen dat je spierpijn hebt in je benen.
Oorzaak?
De meest voorkomende oorzaak van spierpijn is lichaamsbeweging. Als je net stevig bent gaan sporten is het normaal dat je spierpijn voelt in je benen. De pijn wordt veroorzaakt door kleine scheurtjes van de spiervezels. Je benen zullen dan vrij stijf aanvoelen, maar het is een normale reactie van je lichaam op een ongewone inspanning. De pijn zal je meestal 2 dagen later nog voelen, maar bij een volgende inspanning van hetzelfde kaliber zal je geen spierpijn meer voelen. Een uitstekend voorbeeld hiervan is de spierpijn bij lopers. Zij zullen vaak spierpijn voelen in de benen na het lopen, vooral als ze blijven doorzetten na het voelen van wat pijn of plots sneller gaan lopen. Ook hier wordt de pijn veroorzaakt door scheurtjes en soms zelfs een breuk van de spiervezels.
Zwangere vrouwen hebben vaak ook last van spierpijn, al is de oorzaak hiervan onduidelijk. Een verandering van de bloedcirculatie of het gewicht van de baby zijn mogelijke oorzaken. Maar de pijn zal wel ophouden na de bevalling. Ook zwaarlijvige personen hebben hier last van. Door het overgewicht zijn de benen sneller overbelast en dit zal spierpijn veroorzaken. De enige oplossing hiervoor is afvallen.
Er zijn nog andere oorzaken voor spierpijn in je benen: bepaalde medicijnen, alcohol, roken, overbelaste spieren, blessures, bloedklonters, ziektes zoals griep, malaria en polio en ten slotte slechte voeding met een tekort aan vitaminen en water.
Behandeling?
De spierpijn die je in je benen voelt na een inspanning kan je in zekere zin voorkomen door goed op te warmen en te stretchen voor je gaat sporten. Als je bij het lopen pijn begint te voelen kan je best stoppen met lopen. Achteraf een ijsbad of een koud bad is ook goed voor de recuperatie van de spieren, net zoals een massage van de benen. Het is ook beter dat je niet dagelijks gaat sporten als je hier last van hebt, maar een paar dagen wacht met de volgende inspanning. Als je na een week toch nog pijn voelt in je benen kan je best je huisarts raadplegen. Bij zwangere vrouwen moet je de spieren goed masseren en stretchen. Veel drinken is ook belangrijk. Warm water is bevorderend om je spieren te laten ontspannen.
benen, spierpijn
Wat moet je doen bij een spierverrekking?
Een spierverrekking is een kwetsuur aan de pezen waarmee de spieren aan beenderen of de spier zelf vastgehecht zijn. Als die spieren tijdens een lichamelijke inspanning blootgesteld worden aan grote spanning, meestal tijdens het sporten, kan dat een spierverrekking tot gevolg hebben. Bij een spierverrekking is er geen sprake van een spierscheur. Er treden ook geen zwellingen of bloeduitstortingen op.
Er bestaan twee soorten spierverrekkingen, de acute en de chronische verrekking. Een acute verrekking kan het gevolg zijn van een klap tegen het lichaam, een extreme spiersamentrekking of overrekking. Bij een chronische spierverrekking gaat het om een terugkerende aandoening. Dat komt bijvoorbeeld voor wanneer de patiënt te weinig rust neemt tijdens twee trainingen.
In principe kan iedereen een spierverrekking krijgen,maar het komt vooral voor bij sporters. Ook oudere mensen en mensen met overgewicht hebben een verhoogd risico op spierverrekkingen.
Symptomen
Patiënten voelen pijn op de plek waar de spier zich bevindt. Als ze de spier bewegen of erop drukken, wordt de pijn erger. Spierverrekkingen treden vaak op in de vingers, pols, enkel, schouder, lies, rug en knie.
Behandeling
In geval van een verrekte spier, moet je meteen overgaan tot eerste hulp. Koel het lichaamsdeel af met koud stromend water, een ijszak of ijsblokjes. Leg het lichaamsdeel met de verrekking omhoog om zo de zwelling te verminderen. Leg daarna indien nodig een drukverband aan.
Neem contact op met een arts als de pijn na een dag of twee niet mindert. Hij kan de verrekking onderzoeken en je doorverwijzen naar een fysiotherapeut voor behandeling en verdere revalidatie.
blessures, spieren, spierpijn, spierverrekking
Wat veroorzaakt stijve spieren na het sporten?
Stijve spieren zijn het gevolg van een langdurige of uitzonderlijke sportieve inspanning. Meestal verdwijnt de spierstijfheid na enkele dagen en laat ze geen sporen achter.
Oorzaak
Stijve spieren ontstaan door de uitzonderlijke belasting en de daaropvolgende verzuring van de spieren. De glycogeenvoorraad in de spieren is uitgeput, waardoor er heel wat spiervezels beschadigd zijn. De spier herstelt zich echter spontaan. Het herstellingsproces van de spieren kunnen we niet versnellen.
Alle langdurige trainingen en zware inspanningen kunnen leiden tot stijve spieren. Het risico op spierstijfheid wordt wel groter bij oefeningen met excentrische contracties. Excentrische contracties doen zich voor wanneer de spier weerstand moet bieden tegen de belasting. Bij concentrische contracties bewegen de aanhechtingspunten zich naar elkaar toe, bij isometrische contracties blijft de spier stabiel.
Bij de meeste sporten wisselen deze bewegingen elkaar af. Maar bij een sport als hardlopen bijvoorbeeld hebben de excentrische bewegingen de bovenhand.
Voorkomen en behandelen
Voor de training of inspanning warm je best eerst goed op voor je eraan begint. Doe voldoende stretchoefeningen. Na de training koel je best ook even af. Ook daarvoor is stretchen een goed idee.
Als je last hebt van een stijve spier, probeer hem dan te ontspannen door van onder naar het hart toe te wrijven en zo de bloedcirculatie te beïnvloeden.
Een verwarmende spray of zalf of een warm ligbad of douche kunnen ook wonderen doen. Doordat de bloedvaten zich open zetten is er dan namelijk een betere circulatie.
Laat je lichaam rusten, doe geen intense fysieke inspanningen. Drijf je inspanningen langzaam op. Sport niet verder en span de spier niet op. Wacht gewoon tot de spier hersteld is.
spieren, spierpijn, spierstijfheid, stijve spieren
Wat zijn de oorzaken van hielpijn?
Hielpijn is een veel voorkomend symptoom dat heel wat verschillende oorzaken kan hebben. Pijn aan de hiel is soms te wijten aan een ziekte van het hele lichaam, zoals reumatoïde artritis of jicht, maar meestal gaat het om een lokale aandoening die alleen de voet treft.
Hielspoor (fasciitis plantaris)
Hielspoor is een ontsteking van de plantaire fascie, de pees aan de onderkant van de voetzool. Hielspoor komt voor als de plantaire fascie overbelast is. Bij een langere blessure is er vaak verkalking te zien op de peesaanhechting. Risicogroepen zijn mensen met diabetes, mensen met obesitas, zwangere vrouwen, lopers en andere atleten. Je kunt hielspoor ook in de hand werken door tegen iets zwaars te duwen of door slechte schoenen te dragen. Plantaire fasciitis kan volgen op een periode van intense training, zeker bij lopers die steeds grotere afstanden overbruggen.
Behandeling: rust, rek- en spierversterkende oefeningen, gaat vanzelf over na een paar dagen tot een paar jaar
Ziekte van Sever:
Het centrum van het hielbeen geraakt geïrriteerd ten gevolge van een nieuwe schoen of meer training. De pijn komt voor in het achterste deel van de hiel, niet aan de zool. De Ziekte van Sever is een veel voorkomende aandoening bij actieve kinderen in de groei tussen 8 en 14 jaar oud. Bijna iedereen kan erdoor getroffen worden, maar vooral kinderen die een sport beoefenen waarbij ze veel moeten springen, vormen een risicogroep.
Behandeling: rust (minder belasting), steunzool, gaat na een tijd vanzelf over
Slijmbeursontsteking (bursitis)
Een ontsteking van de slijmbeurs of bursa, een met vocht gevuld kussentje tussen een pees en de onderliggende botstructuur bij een gewricht. Slijmbeursontsteking veroorzaakt pijn aan de onder- of achterzijde van de hiel. In veel gevallen is slijmbeursontsteking te wijten aan structurele problemen van de voet, waardoor men niet op een normale manier loopt. Ook schoenen met slechte voetzolen kunnen slijmbeursontsteking in de hand werken.
Behandeling: rust, ontstekingsremmers, , inspuitingen met corticoïden, eventueel de bursa operatief verwijderen
Achillespeesontsteking
Een ontsteking van de achillespees is een ontsteking van de pees tussen de grote kuitspier en de calcaneus (hielbeen). Het is meestal het gevolg van een overmatige belasting van de achillespees bij bijvoorbeeld het hardlopen. Ook schoenen met een te zachte zool of slecht passende schoenen kunnen spanning op de pees veroorzaken en zo een ontsteking in de hand werken.
Behandeling: rust, ontstekingsremmer, in een verder stadium kinesitherapie
Geknelde pees
Een geknelde pees kan leiden tot pijn, een verlamd gevoel en tintelingen in de hielstreek. In veel gevallen is die knelling te wijten aan een verstuiking, een breuk of spataders in de hiel.
hielpijn, spieren, spierpijn
Hoe krijg je rugpijn en wat kun je ertegen doen?
Het belangrijkste onderdeel van de rug is de ruggengraat of wervelkolom. De wervelkolom heeft een complexe en fijne structuur, die uit 33 smalle botten bestaat die we wervels noemen. Tussen iedere wervel zit een tussenwervelschijf die als schokdemper dient. Die is gemaakt van een geleiachtige substantie en wordt beschermd door een ruwering van vezelig kraakbeen. De ruggengraat wordt gesteund door rugspieren, ligamenten, zenuwen en pezen.
Oorzaken van rugpijn
Omdat de wervelkolom zo complex is, is de ware oorzaak van rugpijn vaak moeilijk te achterhalen. De meest voorkomende oorzaak is een verkramping van de rugspieren. Dat kan het gevolg zijn van een zware inspanning of een reactie op een repetitieve overbelasting.
De spier is dus beschadigd of geïrriteerd en gaat zich verkrampen om de rest van de rug te beschermen tegen verder letsel. Dit kan erg pijnlijk zijn en leiden tot een spierverrekking als er druk wordt uitgeoefend. Andere vormen van rugpijn zijn artritis, breuken en infecties. Volgens veel experts is rugpijn nog vaker het gevolg van een emotionele schok dan van een fysiek probleem.
Ergere vormen van rugpijn zijn rughernia of hernia van de tussenwervelschijf of een degeneratieve ziekte van de wervelkolom, maar deze komen minder vaak voor. De onderrug is meer geneigd tot letsels. Dat gedeelte draagt immers het hele gewicht van het bovenlichaam en wordt meer gedraaid en gebogen dan andere lichaamsdelen.
De laatste jaren neemt het aantal mensen dat met rugpijn kampt steeds toe. Volgens specialisten zit onze moderne, sedentaire levensstijl daar zeker voor iets tussen. Te lang dezelfde houding aannemen (bijvoorbeeld als je aan de computer zit) is helemaal niet goed voor de wervelkolom. Comfortabele zetels lijk aantrekkelijk, maar stimuleren vaak een slechte zithouding.
Wat kun je doen?
In de meeste gevallen kun je rugpijn niet behandelen, je kunt enkel de pijn verzachten, bijvoorbeeld door een aspirine te nemen. Behandelingen die ook kunnen helpen en zeker geen kwaad doen zijn fysiotherapie, massage, hydrotherapie en hittetherapie.
Hoe kun je rugpijn voorkomen?
Tips om rugpijn te voorkomen:
hernia, rug, rugpijn, spierpijn, spierverrekking, wervelkolom
Alles over een goede lichaamshouding
Door meer aandacht te besteden aan je lichaamshouding kun je je beter voelen en er beter uitzien. Rugpijn komt bij iedereen wel eens voor en kan het gevolg zijn van een sportblessure, een ongeluk of een aangeboren afwijking als scoliose (zijdelingse verkromming van de ruggengraat). Maar meestal manifesteert rugpijn zich tijdens onze dagdagelijkse bezigheden. Repetitieve activiteiten op het werk of thuis, zoals aan de computer zitten, optillen en dragen, veroorzaken spanning aan de spieren. Uiteindelijk leidt dit tot rugpijn. Algemene fysieke fitheid en een gezond gewicht zijn belangrijk, maar vaak zijn de rugproblemen al de wereld uit door gewoon meer aandacht te schenken aan lichaamshouding.
Een goede lichaamshouding voorkomt niet alleen rugpijn, maar verbetert ook je algemene gezondheid en voorkomen. Maar een slechte lichaamshouding kan rugpijn veroorzaken, de functie van je abdominale organen aantasten, het ademen en het innemen van zuurstof bemoeilijken en tot hoofdpijn leiden. En, niet te vergeten, het kan ook van invloed zijn op je humeur!
Lichaamshouding is de manier waarop je je lichaam houdt terwijl je rechtstaat of zit of terwijl je bukt, je buigt, je trekt of ergens naartoe reikt. Als je lichaamshouding goed is, zijn de wervels van je wervelkolom goed aaneengesloten. Een goede lichaamshouding betekent dat je de nek-, borst- en de lumbale krommingen in evenwicht en op één lijn houdt. Van opzij gezien, zouden je zijde, je oor, je schouder, je heup, je knie en je enkel op een verticale lijn moeten liggen als je rechtstaat.
De rug heeft drie natuurlijke krommingen: een kleine in de nek, een lichte achterwaartse kromming in het bovenste gedeelte van rug en een kleine voorwaartse in het lage gedeelte van je rug. Als deze goed op elkaar aansluiten en de wervelkolom, schouders, heupen, knieën en enkels in evenwicht zijn, wordt het lichaamsgewicht evenredig verdeeld. Hierdoor heb je minder stress en overbelasting van de spieren, gewrichten en ligamenten. Zo maak je minder kans op rug-, nek- en schouderpijn. Klassieke symptomen van een verkeerde lichaamshouding zijn een dikke buik, ronde schouders en een uitstekende nel en kin.
Er bestaan verschillende manieren om te controleren of je lichaamshouding een grondige evaluatie vereist van een fysiotherapeut. Sta recht met je rug tegen de muur en je hielen op 3 centimeter van de muur. Plaats een hand plat tegen de achterkant van je nek, met je achterkant van je hand tegen de muur. Plaats je andere hand tegen de onderkant van je rug, met je handpalm tegen de muur. Als je je handen gemakkelijk een paar centimeter naar voren en naar achteren kunt bewegen, moet je je lichaamshouding aanpassen aan de normale krommingen van de wervelkolom.
Sta daarna recht voor een grote spiegel. Houd je hoofd recht. Zien je schouders hetzelfde uit? Is er evenveel plaats tussen je armen en je zij? Bevinden je heupen zich op dezelfde hoogte? Je knieschijven zouden beide recht vooruit moeten wijzen terwijl je knieën ontspannen zijn. Je enkels moeten ook recht staan.
Je kunt je lichaamshouding verbeteren door regelmatig enkele eenvoudige oefeningen te doen.
1. Beeld je een lijn in die recht doorheen jouw lichaam loopt, van aan de zoldering tot aan de vloeren, en richt je daarnaar. Je schouders, heupen, knieën, oren en enkels moeten zich nu op evenredige hoogte bevinden. Beeld je vervolgens in dat een sterk touw dat vastzit aan je borstbeen je borstkas omhoog trekt, waardoor je groter wordt. Probeer je zo ver mogelijk uit te strekken.
2. Zet je in een comfortabele stoel met je voeten plat op de grond. Houd je schouders ontspannen en naar beneden. Houd je hoofd recht. Trek je kin naar je nek toe en houd deze positie een vijftal seconden aan. Herhaal de beweging 10 keer.
3. Zet je rechtop in een stoel terwijl je handen op je dijbenen rusten. Houd je schouders laag. Trek je schouders langzaam terug en knijp je schouderbladen samen. Houd dit ongeveer vijf seconden vol. Herhaal de oefening drie à vier keer.
4. Sta recht of zit. Haal diep adem en adem dan langzaam maar zeker uit, ongeveer vijf tellen lang. Zo oefen je je abdominale spieren, alsof je je navel naar je wervelkolom beweegt. Ontspan je en adem normaal. Herhaal de oefening een paar keer.
5. Sta in een hoek met je handen omhoog. Houd je handen plat tegen de muren, terwijl je ellebogen zich op schouderhoogte bevinden. Houd je rug recht en je borstkas en je hoofd omhoog. Houd deze positie 20 à 30 seconden aan alvorens je te ontspannen.
6. Til je rechterarm op tot op schouderhoogte. Buig je arm, terwijl je je voorarm parallel houdt met de vloer. Houd de rechterelleboog vast met je linkerhand en trek hem zachtjes tegen je borstkas, zodat je bovenarm en schouder zich spannen. Doe dit voor 20 seconden en ontspan beide armen. Herhaal hetzelfde voor de andere kant. Doe de oefening drie keer voor iedere arm.
Lichaamshouding terwijl je zit
Een gebogen lichaamshouding keert keer een paar van de natuurlijke krommingen in je wervelkolom gewoon om. Om ze terug op een lijn te krijgen, zet je je best rechtop in je stoel, zo ver mogelijk naar achter. Houd je voeten plat op de vloer. Ontspan je schouders en denk aan de kromming in je onderrug.
Lichaamshouding terwijl je staat
Als je een ‘hangende’ houding hebt met een gekromde bovenrug en je hoofd naar voren, onderbreek je de natuurlijke houding van je ruggengraat. Maar voor overdreven rechtop staan (‘militaire houding’) geldt hetzelfde. Beide lichaamshoudingen leiden tot vermoeidheid en gespannen spieren.
Een aantal eenvoudige aanpassingen in je levenstijl kunnen ook al veel verschil maken:
Nekpijn is een vaak voorkomend en zeer storend ongemak. Pas wanneer je last hebt van nekpijn, besef je hoe belangrijk dit lichaamsdeel wel is: plots kan je je hoofd niet meer draaien of naar boven en onder kijken. Nekpijn uit zich voornamelijk in pijnscheuten in de nekstreek. Om het ongemak gepast te behandelen, is het belangrijk te weten wat nu precies aan de basis ligt van die nekpijn. Hieronder bespreken we de voornaamste oorzaken van nekpijn en de specifieke symptomen die ermee gepaard gaan.
Verwonding en blessures
Veel mensen lopen nekpijn op tijdens het sporten. Het gaat dan meestal om een verrekte nekspier. Verwondingen aan het ruggenmerg kunnen ook nekpijn veroorzaken. Een gekend en vaak voorkomend nekletsel is whiplash. Dit betekent dat je nek in een bruuske beweging naar achter en naar voor geschud wordt, zoals bij een auto-ongeval. Dit leidt tot een ontsteking die zich uit in aanhoudende pijn, zwakheid en beperkt functioneren van nekspieren –en wervels.
Houding
Ook mensen die niet aan sport doen of zich niet verwonden, krijgen last van nekpijn. Bij hen is dit vaak te wijten aan een verkeerde houding. Wanneer je je nek gedurende een lange tijd in een abnormale houding houdt, zullen je nekspieren ook verrekken. Dit gebeurt geregeld bij het slapen (op een hard kussen), lezen in bed en het zitten voor een computer. Ook het dragen van een schoudertas kan hetzelfde effect hebben. Deze vorm van nekpijn uit zich in pijn in arm- en nekspieren.
Problemen in het ruggenmerg
Soms wordt nekpijn veroorzaakt door een geknelde zenuw als gevolg van een uitpuilende of verschoven tussenwervelschijf. Dit leidt tot pijn of gevoelloosheid in de nek, die uitstraalt naar je arm. Een vernauwing van de zenuwopeningen rond het ruggenmerg (spinal stenosis) heeft een soortgelijk effect.
Andere oorzaken
Soms is nekpijn een symptoom van een onderliggende aandoening. Dit komt gelukkig minder vaak voor. Bij osteoartritis en reumatische artritis ontsteken je gewrichten en dit kan leiden tot stijfheid in je nek. Er kan ook iets mis zijn met je kaakcomplex (temporomandibulaire disfunctie), waardoor je kaakspieren- en ligamenten verrekken. Dit kan ook voorkomen als gevolg van tandenknarsen of zelfs het overmatig kauwen van kauwgom. Aangezien de kaak verbonden is met de nek, leiden deze problemen ook tot nekpijn. Ten slotte kan ook een infectie die de hersenen aantast, zoals meningitis, stijfheid in de nek veroorzaken.
Spierpijn in de benen
Aangezien je benen voortdurend worden gebruikt is het normaal dat je soms eens spierpijn hebt in je benen. Spierpijn zal je voelen als je de spieren van je benen overmatig hebt gebruikt en dus hebt overbelast. Soms zijn er ook afwijkingen die er voor zorgen dat je spierpijn hebt in je benen.
Oorzaak?
De meest voorkomende oorzaak van spierpijn is lichaamsbeweging. Als je net stevig bent gaan sporten is het normaal dat je spierpijn voelt in je benen. De pijn wordt veroorzaakt door kleine scheurtjes van de spiervezels. Je benen zullen dan vrij stijf aanvoelen, maar het is een normale reactie van je lichaam op een ongewone inspanning. De pijn zal je meestal 2 dagen later nog voelen, maar bij een volgende inspanning van hetzelfde kaliber zal je geen spierpijn meer voelen. Een uitstekend voorbeeld hiervan is de spierpijn bij lopers. Zij zullen vaak spierpijn voelen in de benen na het lopen, vooral als ze blijven doorzetten na het voelen van wat pijn of plots sneller gaan lopen. Ook hier wordt de pijn veroorzaakt door scheurtjes en soms zelfs een breuk van de spiervezels.
Zwangere vrouwen hebben vaak ook last van spierpijn, al is de oorzaak hiervan onduidelijk. Een verandering van de bloedcirculatie of het gewicht van de baby zijn mogelijke oorzaken. Maar de pijn zal wel ophouden na de bevalling. Ook zwaarlijvige personen hebben hier last van. Door het overgewicht zijn de benen sneller overbelast en dit zal spierpijn veroorzaken. De enige oplossing hiervoor is afvallen.
Er zijn nog andere oorzaken voor spierpijn in je benen: bepaalde medicijnen, alcohol, roken, overbelaste spieren, blessures, bloedklonters, ziektes zoals griep, malaria en polio en ten slotte slechte voeding met een tekort aan vitaminen en water.
Behandeling?
De spierpijn die je in je benen voelt na een inspanning kan je in zekere zin voorkomen door goed op te warmen en te stretchen voor je gaat sporten. Als je bij het lopen pijn begint te voelen kan je best stoppen met lopen. Achteraf een ijsbad of een koud bad is ook goed voor de recuperatie van de spieren, net zoals een massage van de benen. Het is ook beter dat je niet dagelijks gaat sporten als je hier last van hebt, maar een paar dagen wacht met de volgende inspanning. Als je na een week toch nog pijn voelt in je benen kan je best je huisarts raadplegen. Bij zwangere vrouwen moet je de spieren goed masseren en stretchen. Veel drinken is ook belangrijk. Warm water is bevorderend om je spieren te laten ontspannen.
Wat moet je doen bij een spierverrekking?
Een spierverrekking is een kwetsuur aan de pezen waarmee de spieren aan beenderen of de spier zelf vastgehecht zijn. Als die spieren tijdens een lichamelijke inspanning blootgesteld worden aan grote spanning, meestal tijdens het sporten, kan dat een spierverrekking tot gevolg hebben. Bij een spierverrekking is er geen sprake van een spierscheur. Er treden ook geen zwellingen of bloeduitstortingen op.
Er bestaan twee soorten spierverrekkingen, de acute en de chronische verrekking. Een acute verrekking kan het gevolg zijn van een klap tegen het lichaam, een extreme spiersamentrekking of overrekking. Bij een chronische spierverrekking gaat het om een terugkerende aandoening. Dat komt bijvoorbeeld voor wanneer de patiënt te weinig rust neemt tijdens twee trainingen.
In principe kan iedereen een spierverrekking krijgen,maar het komt vooral voor bij sporters. Ook oudere mensen en mensen met overgewicht hebben een verhoogd risico op spierverrekkingen.
Symptomen
Patiënten voelen pijn op de plek waar de spier zich bevindt. Als ze de spier bewegen of erop drukken, wordt de pijn erger. Spierverrekkingen treden vaak op in de vingers, pols, enkel, schouder, lies, rug en knie.
Behandeling
In geval van een verrekte spier, moet je meteen overgaan tot eerste hulp. Koel het lichaamsdeel af met koud stromend water, een ijszak of ijsblokjes. Leg het lichaamsdeel met de verrekking omhoog om zo de zwelling te verminderen. Leg daarna indien nodig een drukverband aan.
Neem contact op met een arts als de pijn na een dag of twee niet mindert. Hij kan de verrekking onderzoeken en je doorverwijzen naar een fysiotherapeut voor behandeling en verdere revalidatie.
Wat veroorzaakt stijve spieren na het sporten?
Stijve spieren zijn het gevolg van een langdurige of uitzonderlijke sportieve inspanning. Meestal verdwijnt de spierstijfheid na enkele dagen en laat ze geen sporen achter.
Oorzaak
Stijve spieren ontstaan door de uitzonderlijke belasting en de daaropvolgende verzuring van de spieren. De glycogeenvoorraad in de spieren is uitgeput, waardoor er heel wat spiervezels beschadigd zijn. De spier herstelt zich echter spontaan. Het herstellingsproces van de spieren kunnen we niet versnellen.
Alle langdurige trainingen en zware inspanningen kunnen leiden tot stijve spieren. Het risico op spierstijfheid wordt wel groter bij oefeningen met excentrische contracties. Excentrische contracties doen zich voor wanneer de spier weerstand moet bieden tegen de belasting. Bij concentrische contracties bewegen de aanhechtingspunten zich naar elkaar toe, bij isometrische contracties blijft de spier stabiel.
Bij de meeste sporten wisselen deze bewegingen elkaar af. Maar bij een sport als hardlopen bijvoorbeeld hebben de excentrische bewegingen de bovenhand.
Voorkomen en behandelen
Voor de training of inspanning warm je best eerst goed op voor je eraan begint. Doe voldoende stretchoefeningen. Na de training koel je best ook even af. Ook daarvoor is stretchen een goed idee.
Als je last hebt van een stijve spier, probeer hem dan te ontspannen door van onder naar het hart toe te wrijven en zo de bloedcirculatie te beïnvloeden.
Een verwarmende spray of zalf of een warm ligbad of douche kunnen ook wonderen doen. Doordat de bloedvaten zich open zetten is er dan namelijk een betere circulatie.
Laat je lichaam rusten, doe geen intense fysieke inspanningen. Drijf je inspanningen langzaam op. Sport niet verder en span de spier niet op. Wacht gewoon tot de spier hersteld is.
Wat zijn de oorzaken van hielpijn?
Hielpijn is een veel voorkomend symptoom dat heel wat verschillende oorzaken kan hebben. Pijn aan de hiel is soms te wijten aan een ziekte van het hele lichaam, zoals reumatoïde artritis of jicht, maar meestal gaat het om een lokale aandoening die alleen de voet treft.
Hielspoor (fasciitis plantaris)
Hielspoor is een ontsteking van de plantaire fascie, de pees aan de onderkant van de voetzool. Hielspoor komt voor als de plantaire fascie overbelast is. Bij een langere blessure is er vaak verkalking te zien op de peesaanhechting. Risicogroepen zijn mensen met diabetes, mensen met obesitas, zwangere vrouwen, lopers en andere atleten. Je kunt hielspoor ook in de hand werken door tegen iets zwaars te duwen of door slechte schoenen te dragen. Plantaire fasciitis kan volgen op een periode van intense training, zeker bij lopers die steeds grotere afstanden overbruggen.
Behandeling: rust, rek- en spierversterkende oefeningen, gaat vanzelf over na een paar dagen tot een paar jaar
Ziekte van Sever:
Het centrum van het hielbeen geraakt geïrriteerd ten gevolge van een nieuwe schoen of meer training. De pijn komt voor in het achterste deel van de hiel, niet aan de zool. De Ziekte van Sever is een veel voorkomende aandoening bij actieve kinderen in de groei tussen 8 en 14 jaar oud. Bijna iedereen kan erdoor getroffen worden, maar vooral kinderen die een sport beoefenen waarbij ze veel moeten springen, vormen een risicogroep.
Behandeling: rust (minder belasting), steunzool, gaat na een tijd vanzelf over
Slijmbeursontsteking (bursitis)
Een ontsteking van de slijmbeurs of bursa, een met vocht gevuld kussentje tussen een pees en de onderliggende botstructuur bij een gewricht. Slijmbeursontsteking veroorzaakt pijn aan de onder- of achterzijde van de hiel. In veel gevallen is slijmbeursontsteking te wijten aan structurele problemen van de voet, waardoor men niet op een normale manier loopt. Ook schoenen met slechte voetzolen kunnen slijmbeursontsteking in de hand werken.
Behandeling: rust, ontstekingsremmers, , inspuitingen met corticoïden, eventueel de bursa operatief verwijderen
Achillespeesontsteking
Een ontsteking van de achillespees is een ontsteking van de pees tussen de grote kuitspier en de calcaneus (hielbeen). Het is meestal het gevolg van een overmatige belasting van de achillespees bij bijvoorbeeld het hardlopen. Ook schoenen met een te zachte zool of slecht passende schoenen kunnen spanning op de pees veroorzaken en zo een ontsteking in de hand werken.
Behandeling: rust, ontstekingsremmer, in een verder stadium kinesitherapie
Geknelde pees
Een geknelde pees kan leiden tot pijn, een verlamd gevoel en tintelingen in de hielstreek. In veel gevallen is die knelling te wijten aan een verstuiking, een breuk of spataders in de hiel.
Hoe krijg je rugpijn en wat kun je ertegen doen?
Het belangrijkste onderdeel van de rug is de ruggengraat of wervelkolom. De wervelkolom heeft een complexe en fijne structuur, die uit 33 smalle botten bestaat die we wervels noemen. Tussen iedere wervel zit een tussenwervelschijf die als schokdemper dient. Die is gemaakt van een geleiachtige substantie en wordt beschermd door een ruwering van vezelig kraakbeen. De ruggengraat wordt gesteund door rugspieren, ligamenten, zenuwen en pezen.
Oorzaken van rugpijn
Omdat de wervelkolom zo complex is, is de ware oorzaak van rugpijn vaak moeilijk te achterhalen. De meest voorkomende oorzaak is een verkramping van de rugspieren. Dat kan het gevolg zijn van een zware inspanning of een reactie op een repetitieve overbelasting.
De spier is dus beschadigd of geïrriteerd en gaat zich verkrampen om de rest van de rug te beschermen tegen verder letsel. Dit kan erg pijnlijk zijn en leiden tot een spierverrekking als er druk wordt uitgeoefend. Andere vormen van rugpijn zijn artritis, breuken en infecties. Volgens veel experts is rugpijn nog vaker het gevolg van een emotionele schok dan van een fysiek probleem.
Ergere vormen van rugpijn zijn rughernia of hernia van de tussenwervelschijf of een degeneratieve ziekte van de wervelkolom, maar deze komen minder vaak voor. De onderrug is meer geneigd tot letsels. Dat gedeelte draagt immers het hele gewicht van het bovenlichaam en wordt meer gedraaid en gebogen dan andere lichaamsdelen.
De laatste jaren neemt het aantal mensen dat met rugpijn kampt steeds toe. Volgens specialisten zit onze moderne, sedentaire levensstijl daar zeker voor iets tussen. Te lang dezelfde houding aannemen (bijvoorbeeld als je aan de computer zit) is helemaal niet goed voor de wervelkolom. Comfortabele zetels lijk aantrekkelijk, maar stimuleren vaak een slechte zithouding.
Wat kun je doen?
In de meeste gevallen kun je rugpijn niet behandelen, je kunt enkel de pijn verzachten, bijvoorbeeld door een aspirine te nemen. Behandelingen die ook kunnen helpen en zeker geen kwaad doen zijn fysiotherapie, massage, hydrotherapie en hittetherapie.
Hoe kun je rugpijn voorkomen?
Tips om rugpijn te voorkomen:
- Je kunt het risico dat je rugpijn krijgt aanzienlijk verkleinen. De ruggengraat is gebogen in een s-vorm. Je kunt dus best proberen deze houding zoveel mogelijk aan te nemen. Bepaalde taken, zoals zware dingen optillen, brengen een verhoogd risico met zich mee. Werk aan je lichaamshouding.
- Je kunt je rugspieren trainen door regelmatig oefeningen te doen. Zorg ervoor dat je een gezond gewicht hebt en niet teveel bijkomt.
- Het is erg belangrijk dat je een goede matras hebt die het lichaam ondersteunt als je slaapt.
Alles over een goede lichaamshouding
Door meer aandacht te besteden aan je lichaamshouding kun je je beter voelen en er beter uitzien. Rugpijn komt bij iedereen wel eens voor en kan het gevolg zijn van een sportblessure, een ongeluk of een aangeboren afwijking als scoliose (zijdelingse verkromming van de ruggengraat). Maar meestal manifesteert rugpijn zich tijdens onze dagdagelijkse bezigheden. Repetitieve activiteiten op het werk of thuis, zoals aan de computer zitten, optillen en dragen, veroorzaken spanning aan de spieren. Uiteindelijk leidt dit tot rugpijn. Algemene fysieke fitheid en een gezond gewicht zijn belangrijk, maar vaak zijn de rugproblemen al de wereld uit door gewoon meer aandacht te schenken aan lichaamshouding.
Een goede lichaamshouding voorkomt niet alleen rugpijn, maar verbetert ook je algemene gezondheid en voorkomen. Maar een slechte lichaamshouding kan rugpijn veroorzaken, de functie van je abdominale organen aantasten, het ademen en het innemen van zuurstof bemoeilijken en tot hoofdpijn leiden. En, niet te vergeten, het kan ook van invloed zijn op je humeur!
Lichaamshouding is de manier waarop je je lichaam houdt terwijl je rechtstaat of zit of terwijl je bukt, je buigt, je trekt of ergens naartoe reikt. Als je lichaamshouding goed is, zijn de wervels van je wervelkolom goed aaneengesloten. Een goede lichaamshouding betekent dat je de nek-, borst- en de lumbale krommingen in evenwicht en op één lijn houdt. Van opzij gezien, zouden je zijde, je oor, je schouder, je heup, je knie en je enkel op een verticale lijn moeten liggen als je rechtstaat.
De rug heeft drie natuurlijke krommingen: een kleine in de nek, een lichte achterwaartse kromming in het bovenste gedeelte van rug en een kleine voorwaartse in het lage gedeelte van je rug. Als deze goed op elkaar aansluiten en de wervelkolom, schouders, heupen, knieën en enkels in evenwicht zijn, wordt het lichaamsgewicht evenredig verdeeld. Hierdoor heb je minder stress en overbelasting van de spieren, gewrichten en ligamenten. Zo maak je minder kans op rug-, nek- en schouderpijn. Klassieke symptomen van een verkeerde lichaamshouding zijn een dikke buik, ronde schouders en een uitstekende nel en kin.
Er bestaan verschillende manieren om te controleren of je lichaamshouding een grondige evaluatie vereist van een fysiotherapeut. Sta recht met je rug tegen de muur en je hielen op 3 centimeter van de muur. Plaats een hand plat tegen de achterkant van je nek, met je achterkant van je hand tegen de muur. Plaats je andere hand tegen de onderkant van je rug, met je handpalm tegen de muur. Als je je handen gemakkelijk een paar centimeter naar voren en naar achteren kunt bewegen, moet je je lichaamshouding aanpassen aan de normale krommingen van de wervelkolom.
Sta daarna recht voor een grote spiegel. Houd je hoofd recht. Zien je schouders hetzelfde uit? Is er evenveel plaats tussen je armen en je zij? Bevinden je heupen zich op dezelfde hoogte? Je knieschijven zouden beide recht vooruit moeten wijzen terwijl je knieën ontspannen zijn. Je enkels moeten ook recht staan.
Je kunt je lichaamshouding verbeteren door regelmatig enkele eenvoudige oefeningen te doen.
1. Beeld je een lijn in die recht doorheen jouw lichaam loopt, van aan de zoldering tot aan de vloeren, en richt je daarnaar. Je schouders, heupen, knieën, oren en enkels moeten zich nu op evenredige hoogte bevinden. Beeld je vervolgens in dat een sterk touw dat vastzit aan je borstbeen je borstkas omhoog trekt, waardoor je groter wordt. Probeer je zo ver mogelijk uit te strekken.
2. Zet je in een comfortabele stoel met je voeten plat op de grond. Houd je schouders ontspannen en naar beneden. Houd je hoofd recht. Trek je kin naar je nek toe en houd deze positie een vijftal seconden aan. Herhaal de beweging 10 keer.
3. Zet je rechtop in een stoel terwijl je handen op je dijbenen rusten. Houd je schouders laag. Trek je schouders langzaam terug en knijp je schouderbladen samen. Houd dit ongeveer vijf seconden vol. Herhaal de oefening drie à vier keer.
4. Sta recht of zit. Haal diep adem en adem dan langzaam maar zeker uit, ongeveer vijf tellen lang. Zo oefen je je abdominale spieren, alsof je je navel naar je wervelkolom beweegt. Ontspan je en adem normaal. Herhaal de oefening een paar keer.
5. Sta in een hoek met je handen omhoog. Houd je handen plat tegen de muren, terwijl je ellebogen zich op schouderhoogte bevinden. Houd je rug recht en je borstkas en je hoofd omhoog. Houd deze positie 20 à 30 seconden aan alvorens je te ontspannen.
6. Til je rechterarm op tot op schouderhoogte. Buig je arm, terwijl je je voorarm parallel houdt met de vloer. Houd de rechterelleboog vast met je linkerhand en trek hem zachtjes tegen je borstkas, zodat je bovenarm en schouder zich spannen. Doe dit voor 20 seconden en ontspan beide armen. Herhaal hetzelfde voor de andere kant. Doe de oefening drie keer voor iedere arm.
Lichaamshouding terwijl je zit
Een gebogen lichaamshouding keert keer een paar van de natuurlijke krommingen in je wervelkolom gewoon om. Om ze terug op een lijn te krijgen, zet je je best rechtop in je stoel, zo ver mogelijk naar achter. Houd je voeten plat op de vloer. Ontspan je schouders en denk aan de kromming in je onderrug.
Lichaamshouding terwijl je staat
Als je een ‘hangende’ houding hebt met een gekromde bovenrug en je hoofd naar voren, onderbreek je de natuurlijke houding van je ruggengraat. Maar voor overdreven rechtop staan (‘militaire houding’) geldt hetzelfde. Beide lichaamshoudingen leiden tot vermoeidheid en gespannen spieren.
Een aantal eenvoudige aanpassingen in je levenstijl kunnen ook al veel verschil maken:
- Denk gedurende de dag aan je lichaamshouding en stel indien nodig bij.
- Probeer niet te lang in dezelfde positie te staan en wandel om het halfuur even rond. Zo voorkom je spierpijn.
- Als je lange tijd moet staan, leun dan met een voet op een hoge rand, een lage doos,…
- Slaap op een stevige, comfortabele matras. Om je natuurlijke positie te bewaren, kun je een klein kussen onder je nek leggen en een opgerold laken onder je onderrug.
- Doe oefeningen om sterke abdominale en rugspieren te ontwikkelen. Een korte, stevige wandeling (ongeveer 20 minuten), terwijl je je hoofd omhoog houdt en je buikspieren intrekt, is al een goed begin.
- Probeer tai chi of watergymnastiek om je lichaamshouding, kracht en balans op een ontspannende manier te verbeteren.
- Blijf op gewicht.
- Draag comfortabele schoenen die genoeg steun bieden.
- Twijfel niet om een naar een fysiotherapeut te gaan. Die zal je lichaamshouding kunnen evalueren en specifieke tips geven.
